|
Uit: 'De Vijf en de verdwenen geleerden': Alfredo ging in het gras zitten, een eindje van het vuur af. Hij zette een blikje voor zich neer, dat naar petroleum rook. Toen hield hij voor de kinderen twee dingen omhoog. "Dat zijn fakkels," zei mevrouwe Alfredo trots. "Daar eet hij vuur van!" Alfredo riep iets naar de slangenman, terwijl hij de twee fakkels in het blikje doopte. Ze brandden nog niet en de kinderen vonden dat ze op twee knopenhaken leken, met in het oog een dikke dot poetskatoen. De slangenman nam een brandende tak uit het vuur en wierp die precies in het blikje. De petroleum in het blikje begon onmiddelijk te branden; een vlam schoot omhoog. Alfredo had zijn fakkels van het blikje af gehouden, maar nu hield hij ze een voor een bij de brandende petroleum. Ze begonnen onmiddelijk te branden. Zijn ogen glinsterden in het licht van de vlammen en de kinderen keken geboeid toe. Opmerking: Doe dit niet zelf na! |
